May pera ba talaga sa basura?

“HOY, BASURA N’YO, ITAPON N’YO!”

Ipinaskil ko ang mga katagang ito sa isang pintuan ng kapitbahay (neighboring flat) namin noong isang araw. Di ko na kasi matiis ang basurang nakatambak sa gilid ng pintuan nila. Hindi naman dapat ako makikialam sana kaya lang ang dumi talaga. Iyon na lang ang palagi kong nadadatnan pagka galing ko sa trabaho. Paano kasi nasa bungad ng gate ang flat nila kaya basura ang babati sayo pagpasok mo sa gate.

Hindi naman siguro masama ang ginawa ko. Hindi naman ako nakikialam sa kanila. Kaya lang sobrang tamad talaga nila, mga babae pa naman sana. Akalain niyo, noong nakaraang linggo si Ate Amy ang nagwalis, naglinis at nagtapon ng basura nila. Nitong umaga si Kuya Romy naman ang nagwalis, naglinis at nagtapon. At ngayon, hayun may nakatambak na naman.

Bakit may mga taong ganyan? Hindi ba sila nahihiya na ibang tao ang maglinis sa harapan nila? Bakit di nila makuhang bitbitin ang mga basura nila, eh, ang lapit-lapit lang naman ng basurahan? Naalala ko tuloy ang komento ng isang kasamahan ko. Aniya, “ang mga babaeng nakatira diyan ay sadyang marurumi, siguro hindi rin sila naglalaba ng kanilang mga pan**”.

Payo ko lang sa inyo, mga butihin naming kapitbahay, sana magkaroon naman kayo ng kunting kahihiyan. Pareho lang naman tayong naghahanap buhay. Pareho lang din tayong Filipino. Pareho lang tayong kumakain. Pareho lang din naman tayong gumagamit ng kubeta. Sa medaling salita, pareho tayong tao. Huwag naman sana ninyong abusuhin ang kabaitan ng ibang tao. Kung kaya ninyong tanggalin ang pinaskil ko sa inyong pinto dapat kaya din ninyong itapon ang basura ninyo. At higit sa lahat huwag ninyong ikalat ang inyong mga napk**.